Aan de voet van de Mont Blanc in het dorpje Saint Gervais hadden zich op zaterdag 30 juni 34 mannen verzameld voor de TransAlp Mont Blanc – Matterhorn. Op één na (hij had die dag op de racefiets al 3000 hoogtemeters en 100 kilometers afgelegd) stonden alle deelnemers klaar voor het infietsrondje. Onder begeleiding van 4 gidsen werd er een afwisselend rondje gereden.
Warm en zwaar
Tijdens de eerste etappe moesten de mountainbikers de Col de Joly bedwingen van 2100 meter hoogte. Boven op de col werd er gezamenlijk geluncht op een zonovergoten terras met uitzicht op de volgende te bedwingen col. Deze col op 2300 meter was niet meer zo hoog, maar het was wel een technisch paadje met loopstukken. Bovenop hadden we een schitterend uitzicht op de hoogste berg van de Alpen; de Mont Blanc.
Na deze col werden we getrakteerd op een fantastische trail door flora, die op dat moment op zijn mooist in bloei stond. Moe, laat en voldaan kwam iedereen binnen in prachtig gelegen berghut.
De mooiste col van de week
Op maandag werd misschien wel de mooiste col van de week beklommen, de Col de la Seigne van 2500 meter hoogte. In een langgerekte sliert probeerde de hele groep de uitdagende stukken trail fietsend omhoog te komen. De meesten kwamen een heel eind, maar moesten hier en daar toch even voet aan de grond zetten.
Na deze col kwam er nog een hele boel moois. Na deze geweldige tweede etappe kwam iedereen aan in Courmayeur, waar er werd aangeschoven voor een welverdiend heerlijk Italiaans diner.
Over de flanken van het Aosta dal
De derde etappe ging over de flanken van het Aostadal. Daar hebben de Vasa-verkenners veel oude paadjes, die nauwelijks meer gebruikt worden, maar daardoor des te mooier waren. In de historische stad Aosta werd gedineerd en geslapen in het centrum van de stad.
Figuurlijke jasjes werden uitgedaan
Tijdens de vierde rit werd er voornamelijk geklommen, er stond het peloton een klim te wachten van maar liefst 1900 hoogtemeters door het skigebied van Valtournenche.
Na het bereiken van het hoogste punt van de dag volgde een te gekke trail door het bos die uitkwam direct bij het hotel in Valtournenche. Gedurende de eerste vier ritten werden er letterlijke en figuurlijk meerdere jasjes uitgedaan door de hitte die er heerste in de bergen. En dat we steeds dichter bij het doel van deze TransAlp kwamen was wel duidelijk. We zagen de Monte Cervin, zoals de Matterhorn in Italië heet, in de verte al stralen.
Dit is de dag!
Op donderdag werd het dak van de TransAlp Mont Blanc - Matterhorn bereikt en niet alleen van deze TransAlp, maar van alle TransAlps die Vasa Sport organiseert. De route liep namelijk van Italië naar Zwitserland over de Theodulpass van 3318 meter hoogte.
We begonnen met een mooi pad van Valtournenche naar Breuil-Cervinia. Omdat het weerbericht niet best was en er nog veel oude sneeuw was besloten we om wat extra hulp van skiliften in te roepen en die hoogtemeters aan de Zermatt kant weer in te halen. Uiteindelijk stonden we dus op ruim 3300 meter, het dak van deze TransAlp. Natuurlijk was er nog niemand van de deelnemers ooit zo hoog geweest met zijn mountainbike. Het was wel heel apart, in de sneeuw met helaas weinig uitzicht. Maar in de afdaling over de besneeuwde gletsjer klaarde het gelukkig wat op.
Na een espresso in de Rifugio daalden we af over de skipistes die de gletsjer naar Zermatt bedekte. Net toen we de sneeuw verlieten begon het met regenen en kwam het al snel met bakken uit de hemel. Gelukkig konden we eerste lunchen en knapte het weer weer op! Daarna volgde nog een super-trail onder de noordwand van de Matterhorn langs en jawel die geweldige berg liet zich bijna helemaal zien! Via het beroemde Zermatt reden we naar ons hotel in Täsch.
Geweldige trails, maar de Matterhorn hield zich verscholen
Alsof het lot er mee speelt. Net als vorig jaar bij deze reis was het tot de voorlaatste etappe prachtig weer, maar werd het in de buurt van de Matterhorn minder. Heel slecht was het niet op de laatste dag, maar juist op deze dag met ontelbare trails vanaf de Gornergrat liet de Matterhorn zich verscholen!
De laatste etappe van deze reis heeft voornamelijk heel veel daalmeters. Vanuit Zermatt gingen we met het beroemde Gornergrat-treintje naar Rotenboden op 2800 meter. Goed aangekleed, want het was erg fris, begonnen de mountainbikers aan een dag vol trail- en afdaalplezier. Euforisch en ongeschonden kwam het hele gezelschap aan in Täsch waar we van een late lunch genoten en daarna in grote touringcar teruggebracht werden naar naar startplaats Saint Gervais. Wat was dit een geweldig MTB-avontuur!
Het was een gezellige, onvergetelijke en mooie reis; beste mountainbikers bedankt!
De aftermovie
Deze reis ook beleven? Dat kan!
Bekijk de reispagina voor de data, informatie en prijzen:
